Dwa tygodnie po powrocie z Meksyku Ellie na próżno stara się uporządkować myśli krążące wokół minionych wydarzeń. Nie pomaga jej w tym Diego, od którego nie może uzyskać odpowiedzi na nurtujące ją pytania.
Wkrótce narzeczeni wybierają się do mieszkających w Kanadzie rodziców Ellie. Tam informują bliskich o zaręczynach. Mama dziewczyny z początku jest sceptycznie nastawiona do wybranka córki, ale po kilku dniach spędzonych w towarzystwie Diego akceptuje przyszłego zięcia.
Wydaje się, że para w końcu będzie szczęśliwa. Jednak Ellie nie zdaje sobie sprawy, że Diego coś przed nią ukrywa. Jest podekscytowana, niestety nie wie, że zbierają się nad nimi burzowe chmury. Nie ma pojęcia, że wkrótce ich życie bardzo się zmieni.
Ellie w najgorszych snach nie spodziewała się, że największy cios padnie ze strony ukochanego mężczyzny.
Czytałam dwie poprzednie części i one są rewelacyjne. Maja w sobie takie coś, co sprawia , że pochłania się błyskawicznie. Może to styl autorki? Może bohaterowie ? A może sama historia? Tom trzeci to zwieńczenie trylogii. Jeśli myśleliście, że będzie to lukrowe zakończenie historii tej dwójki to grubo się mylicie. Autorka zaserwowała nam galimatias, do tej pory nie mogę zrozumieć wszystkiego, co tam się wydarzyło. Brakuje trochę wyjaśnień ale to nie jest duży mankament.
Ellie cieszy się swoim narzeczonym. Przedstawia go swoim rodzicom i szykuje do ślubu. Nie zastanawia się nad tym, czemu Diego przyspiesza ślub. Nie do końca rozumie co zmieniło się w jego zachowaniu. Jest także dość irytująca przez całą książkę. Rozumiem, że wydarzenia po ślubie ja przerażają, że ciążą ma wpływa na jej zachowanie samotność sprawia, że się załamuje. Ale jej zachowanie bywa nieprzewidywalne, dziecinne, i czasem śmieszne. Ellie od początku trylogii jest wykreowana w taki sposób i czasem mam ochotę ja przełożyć przez kolano.
Diego ma swoje tajemnice. Po powrocie z Meksyku zamyka się w sobie i tworzy z Miguelem jakiś plan, który autorka ukrywa przed nami. Nabiera też zupełnie innego charakteru. W poprzednich częściach trochę był jak ciepłe kluchy, tu pokazuje charakter i typowe mroczne wnętrze. Perfekcyjnie zagrał rolę zupełnie innego człowiek. Czasem nie mogłam zrozumieć jego motywów, trochę nie jasno to autorka opisała. Przed kim broni Ellie , porzucając ja tuż po ślubie? Kim jest tak naprawdę Santiago? Jakimi motywami kieruje się matka Diego? Jaką role odegra Maria, była żona Diego w całej historii? Jest wiele pytań, które pozostały bez odpowiedzi. Wiele wydarzeń jest niejasno opisanych. Ale całość czyta się jednym tchem.
Dużym plusem są postacie poboczne. Świetnie wykreowane, zwłaszcza Miguel, który jest najbarwniejszą i najlepszą postacią w tej historii. Z przyjemnością bym poczytała książkę w nim w roli głównej. Zakończenie historii mało zaskakujące. Książka jest lekka, przyjemna i szybko się ją czyta. Klimat mafijny zachowany, jest mrocznie i czytelnik trochę musi się na główkować, o co w tym wszystkim chodzi. Polecam jednak czytać całą trylogię razem, bo czytana z przerwą nie tworzy już takiego klimatu...
Komentarze
Prześlij komentarz