"negatyw szczęścia" #2 fine Ludka Skrzydlewska

 Historia o modzie i miłości ze szczyptą sensacji... I z co najmniej dwiema szczyptami humoru!

Miłość. Moda. Intrygi.

Nieoczekiwanie życiem zawodowym Sashy po raz kolejny wstrząsnęły silne turbulencje. Dziewczynę zwolniono z mediolańskiego domu mody Di Volpe pod zarzutem przekazywania konkurencji poufnych danych. Niestety, dowody świadczą na niekorzyść Sashy: właściciel konkurencyjnego domu mody, Andre Debreu, od lat przyjaźni się z matką pechowej pani fotograf, a e-mail z przeciekiem został wysłany z jej komputera.

Wygląda na to, że ktoś celowo kieruje podejrzenia na młodą Polkę. Rozżalona fałszywymi oskarżeniami Sasha postanawia na własną rękę poszukać prawdziwego szpiega. Krąg podejrzanych jest całkiem spory. I nie można z niego wykluczyć matki Sashy, którą wydaje się łączyć z Andre coś więcej niż tylko nić sympatii.

W winę dziewczyny nie wierzy Alessandro, syn właścicielki Di Volpe. Relacje między nim a Sashą, niegdyś dalekie od przyjaznych, nabierają gorącego charakteru...

Część druga cyklu Negatyw szczęścia bardziej przypadła mi do gustu. Sasza musi odszukać osobę , która "zdradziła" firmę a przez którą"straciła "pracę i dobre imię. Nie jest to proste. Im bardzie się zagłębia w ta sprawę, tym więcej wychodzi na jaw. Kto jest szpiegiem? Kto tak naprawdę chciał zaszkodzić Saszy? Musze przyznać, że początkowo źle obstawiła, ale z czasem udało mi się trafnie wytypować wroga, zanim wyjaśniło się to w książce. Fabuła świetnie zbudowana, napięcie trzyma do końca, choc część historii trochę przewidywałam. 

Dużym plusem jest wykreowanie głównych postaci. Ani Sasza ani Alessandro nie sa typowa parą. Oboje zacietrzewieni, nie potrafią przyznać się ani do błędów  ani do własnych uczuć. Zamiast wyjaśnić sobie co czują , z góry zakładają , zwłaszcza Sandro, że druga strona wie. W pewnym momencie byłam na Alessandro potwornie zła. 

Niby kocha, ale nie potrafi pogodzić się z tym że Sasza chce wyjechać. Wszystko sprowadza do podobnych sytuacji, kór go spotkało. Patrzy przez ich pryzmat. Nawet miałam ochotę nakrzyczeć na niego , że jest idiota i zamaist powiedzieć kocham , zamyka się w sobie. Tak wiem dziwnie to brzmi , przecież to postać literacka , fikcja. A jednak jakby to była prawdziwa historia. 

W książce wiele faktów się wyjaśnia. Wiele wątków , które ujrzały  światło dzienne, pokazują nam co ukształtowało to kim są zarówno Sasza jak i Alessandro. 
Polecam obie części